Een zacht weekend vol geur van chocolade en kindergelach. Zalig Pasen in West-Vlaanderen ondanks frisse start 
Uitslaande loodsbrand in Gijverinkhove laat diepe sporen na 
De stille motor van veranderingTorhout maakt zich op voor The Distinguished Gentleman’s Ride op 18 mei 
Een stem uit Diksmuide die blijft hangen
Op een kalme avond in april, wanneer het licht langzaam over de velden van de Westhoek glijdt, klinkt de stem van Claude Vindevogel door een kleine radio in een woonkamer. “Weet je nog”, zijn nieuwste single, raakt aan iets wat iedereen kent maar zelden kan benoemen: het verlangen naar geborgenheid, naar een thuis die niet verdwijnt met de jaren.
Op 53-jarige leeftijd brengt Vindevogel zijn allereerste album uit, een verzameling van dertien liederen die de tijd lijken vast te grijpen. Elk nummer draagt sporen van zijn eigen levenspad, waarin verlies, liefde en engagement de boventoon voeren.
Tussen herinnering en hoop
“Weet je nog” is een lied dat zich langzaam ontvouwt als een oude foto in een vergeeld album. Het vertelt het verhaal van de jeugd, van de eerste stappen in een wereld die groter is dan je kunt bevatten. Het lied zoekt niet naar bombastische climaxen, maar naar de breekbare momenten die iedereen herkent: een hand op je schouder, een warme stem in de keuken, een vader die er plots niet meer is.
Vindevogel weet als geen ander hoe bepalend die eerste jaren zijn. “Tijdens die periode heb je liefde nodig om zelf sterk door het leven te kunnen gaan,” zegt hij, zonder sentiment maar met voelbare ernst. Hij wijst op het belang van een veilige thuis, waar kinderen niet alleen kunnen schuilen, maar ook groeien. De huidige samenleving biedt dat niet altijd. Te vaak komen jongeren in aanraking met drugs, leerproblemen of eenzaamheid, zonder vangnet.
Muziek als rouw en troost
Achter elke strofe van het album laat ons elkander weer beminnen schuilt een wereld van persoonlijke rouw. De dood van zijn vader trof hem op jonge leeftijd. Tijdens de coronaperiode verloor hij ook zijn moeder, een verlies dat nog altijd nagalmt in zijn muziek. “Als je iemand moet missen die jou met raad en daad kon bijstaan, voel je pas echt hoe belangrijk nabijheid is.”
Die nabijheid zocht hij ook als zanger tijdens honderden uitvaarten. Zijn stem werd een houvast voor wie het even niet meer wist. “Je komt heel dicht bij mensen op momenten van diep verdriet,” zegt hij. Het zijn ervaringen die zich niet laten vergeten, maar die wel richting geven aan zijn liedjes.
Een warme oproep in koude tijden
De titel van het album, laat ons elkander weer beminnen, draagt een duidelijke boodschap. “We leven in een wereld die aan het ontsporen is,” zegt hij. Zijn kritiek is niet zomaar louter maatschappelijk; ze wortelt in dagelijkse frustraties: de eindeloze hoeveelheid zwerfvuil, de zichtbare sporen van klimaatverandering, het gevoel dat niemand nog echt luistert.
Met zijn muziek stelt hij geen oplossingen voor, maar wel een andere blik. Een uitnodiging tot mildheid, tot luisteren, tot opnieuw zorg dragen voor elkaar. Niet als groot gebaar, maar als dagelijkse keuze.
Een muzikale doorbraak met stille kracht
De doorbraak kwam afgelopen zomer, toen hij optrad tijdens de opnames van Ment-TV. Zijn nummer “Mijn huis” werd ondertussen meer dan 48.000 keer gestreamd. Een bescheiden succes, maar voor Vindevogel gaat het niet om de cijfers. “Ik zing over herkenbare dingen,” zegt hij. En net die herkenbaarheid blijkt zijn grootste kracht.
Hij kiest bewust voor eenvoud in zijn teksten en melodieën. Geen grote symboliek, geen wollige beelden, maar woorden die je ook zou kunnen zeggen aan de keukentafel, in een brief aan iemand die je mist, of in een gesprek met jezelf.
De noodzaak van thuiskomen
In alles wat hij schrijft en zingt, keert één gedachte steeds terug: thuiskomen. Niet als fysieke plek, maar als gevoel. De zekerheid dat er iemand is die luistert, ook wanneer je zelf niet weet wat je moet zeggen. Het is die gedachte die hij met “Weet je nog” wil doorgeven. Niet alleen aan jongeren, maar aan iedereen die onderweg is, op zoek naar een plek waar hij zichzelf mag zijn.
“Een warme thuis is niet alleen nodig voor kinderen,” zegt hij. “Ook wie ouder wordt, blijft dat verlangen koesteren.” In een wereld die steeds sneller beweegt, blijft zijn muziek even stilstaan bij wat werkelijk telt.
( Tekst Serge Jansen van www.westnieuws.be )
