vzw Squatina in Oostende staakt hulp aan mensen met beperking: kwetsbare groep op zoek naar nieuwe ondersteuning

Een project dat te klein werd voor een groot probleem

In het hart van Oostende, waar de stad zich dagelijks tussen zorg en zelfstandigheid plooit, valt opnieuw een stil huis. De vzw Squatina, tot voor kort nog een discreet maar broodnodig baken van ondersteuning voor mensen met een beperking, trekt zich terug uit de zorgsector. De organisatie kondigde aan dat de 24/7 zorgpermanentie voor personen met een handicap onherroepelijk wordt stopgezet.

De beslissing trof veertien bewoners van serviceflats, die tot nog toe konden rekenen op continue begeleiding. Nu worden zij gedwongen op zoek te gaan naar een nieuwe zorgaanbieder. Volgens directrice Connie Depotter was het onhoudbare karakter van de financiering de druppel. “In een kleinschalige opzet zoals de onze is het persoonsvolgend budget van de bewoners simpelweg onvoldoende. De zorgfactuur blijft stijgen, terwijl de middelen stagneren of zelfs afnemen,” legt ze nuchter uit.

Assistentiewoningen blijven bewoond, zorg verdwijnt

Hoewel de ondersteuning verdwijnt, blijven de bewoners in de Kapucijnenstraat en de Langestraat voorlopig in hun vertrouwde woonst. De flats, eigendom van de Christelijke Mutualiteit, blijven beschikbaar. Maar wonen zonder begeleiding betekent voor velen een terugval in autonomie, in een context waar ze net die ondersteuning broodnodig hebben om hun leven werkbaar te houden.

De discontinuïteit in de zorgverlening dwingt familieleden en mantelzorgers tot improvisatie. Zorgvragen verplaatsen zich, maar verdwijnen niet. Ze duiken elders weer op, vaak in structuren die al overbelast zijn.

Personeel zoekt nieuwe rol binnen ouderenzorg

Niet alleen bewoners, maar ook medewerkers worden door de beslissing uit hun vaste ritme gerukt. Van de twaalf medewerkers die betrokken waren bij de dagelijkse ondersteuning, zal een deel wellicht aan de slag kunnen blijven binnen de ouderenzorgactiviteiten van Squatina. “We proberen zo veel mogelijk mensen binnen onze organisatie te heroriënteren,” klinkt het bij de leiding.

Toch heerst er onzekerheid. Wat betekent het voor een begeleider die jarenlang een vertrouwensband heeft opgebouwd met bewoners die nu opgevangen moeten worden door een nieuwe structuur? Zorgrelaties laten zich niet zomaar verplaatsen, laat staan vervangen.

Zorg onder druk: een structurele achteruitgang

Dat dit niet zomaar een geïsoleerd incident is, wordt door velen in de sector bevestigd. De schrapping van deze zorg komt niet uit het niets. Steeds meer kleinschalige projecten struikelen over het verschil tussen wat zorg kost en wat ze mag kosten van overheidswege.

“Minister Frank Vandenbroucke mag dit als een zoveelste signaal zien,” zegt een zorgverlener die anoniem wil blijven. “In België glijdt de zorg af. We verliezen terrein. Er is niemand die dit tempo nog kan bijhouden, behalve dan de administratie.”

Voor Squatina, dat zijn wortels had in nabijheid en menselijkheid, is dit einde pijnlijk. Voor de mensen die op hen rekenden, is het een verlies dat verder reikt dan het praktische. Het betekent opnieuw afscheid nemen, opnieuw zoeken, opnieuw uitleggen wat je nodig hebt.

( Tekst Serge Jansen van www.westnieuws.be )