Shania danst zich vrij: hoe een jonge vrouw met autisme muren doorbreekt op het podium van Next Level

Geen handleiding nodig, wel een open blik

Er zijn mensen die je niet meteen opvallen in een klaslokaal, maar des te meer wanneer ze hun hart durven openen. Shania Dorchain uit Diksmuide is zo iemand. Op school werd ze vaak verkeerd begrepen. Haar stilte werd gezien als afstand, haar gevoeligheid als zwakte. Maar wie haar écht wil zien, moet wachten tot de muziek begint.

Shania heeft autisme, maar dat is niet wat haar definieert. Wat haar tekent, is haar veerkracht. Haar vermogen om zich recht te houden in een wereld die vaak te luid is, te snel gaat en te weinig moeite doet om écht te luisteren. Die wereld vond ze wel bij dansschool Next Level, waar ze zich eindelijk geen uitzondering hoeft te voelen.

Een meisje met ritme in het hart

Thuis is er altijd muziek. Haar ouders zingen en hebben zelfs eigen nummers en CD’s en dit alles met veel overgave. Shania groeide op tussen melodieën en refreinen. En al van kleins af aan was er dat instinct: muziek moest gevoeld worden in het hele lichaam. Haar handen, voeten, schouders — ze leken automatisch te weten wat ze moesten doen.

Dans werd haar taal. Niet om te imponeren, maar om zich uit te drukken. “Ze zei vroeger weinig, maar wanneer ze danste, leek alles te spreken,” zegt haar moeder zacht. Het was geen vlucht, maar een vorm van aanwezigheid.

Dansschool Next Level opent de juiste deur

In dansschool Next Level vond Shania geen behandelingsplan of aangepaste route. Ze kreeg wat elk kind zou moeten krijgen: vertrouwen. “Ze hoort gewoon bij haar leeftijdsgroep, zonder aparte aanduiding,” zegt Layla, de danslerares die haar begeleidt. “We kijken naar wie iemand is, niet naar wat er zogezegd misloopt.”

De groep waarin Shania danst is hecht. Vriendschap en vertrouwen zijn er tastbaar. Hier wordt niet gelachen met wie anders denkt of beweegt. Layla waakt daar nauwgezet over. “Dans is een collectieve ademhaling,” zegt ze. “Die moet zuiver blijven.”

De spanning voor het optreden: controle verliezen én terugvinden

Vlak voor een belangrijk optreden in het cultureel centrum Kruispunt ging het even mis. De zenuwen stapelden zich op, de onzekerheid knaagde. Voor iemand met autisme kunnen zulke momenten verlammend zijn. Maar Layla kent haar grenzen. Met rustige woorden en gerichte aandacht hielp ze Shania terug in haar kracht.

Twee dagen later stond ze op het podium. De zaal was vol. Twee keer. En twee keer danste Shania alsof het leven er vanaf hing — of beter: alsof ze er even helemaal in mocht opgaan. De camera legde het vast. Niet alleen haar bewegingen, maar vooral de blik in haar ogen: vastberaden, trots, vrij.

Een voorbeeld, geen uitzondering

Shania’s verhaal is dat van duizenden jongeren die vaak net naast het plaatje vallen. Maar in plaats van zich aan te passen, laat zij het plaatje kantelen. Ze bewijst dat autisme geen grens hoeft te zijn, maar een andere manier van beleven. Ze vraagt niet om medelijden of een aparte dansvloer. Ze vraagt ruimte. En als die er is, danst ze die vol.

Dansschool Next Level mag trots zijn op haar aanpak. Maar het is Shania die deze aanpak betekenis geeft. Haar aanwezigheid maakt duidelijk dat echte inclusie pas begint wanneer mensen zoals zij niet ‘bijzonder’ worden genoemd, maar gewoon vanzelfsprekend worden beschouwd.

Contact
Dansschool Next Level
Layla – dansschoolnextlevel@gmail.com – 0477 37 43 19
https://dansschoolnextlevel.be

( Tekst Serge Jansen van www.westnieuws.be )