Martine Tanghe: Een Eeuwig Lied van Authenticiteit

In het hart van het schilderachtige Kortrijk, waar de zachte echo’s van kinderlijke lach nog steeds door de straten klinken, wordt gerouwd om het verlies van een dochter, een icoon, en een onvergetelijke stem, Martine Tanghe. Dit stadje, waar ze haar kinderjaren doorbracht, lijkt nu in stille contemplatie gehuld, het rouwt in zijn eigen subtiele manier.

Onder de Spanten van het Leren

De muren van het Lyceum Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen, gelegen aan de charmante Beverlaai, hebben de stappen en dromen van vele jonge zielen opgevangen. Het was hier dat Martine de werelden van Grieks en Latijn verkende, haar intellectuele reis afsluitend in 1973. Haar medereiziger en mentor op dit pad van kennis was Frans Destoop, een leraar Nederlands die zich met warmte haar nieuwsgierige geest en authentieke persoonlijkheid herinnert.

Reünie der Zielen

In mei jongstleden vond een reünie plaats in het lyceum, een evenement dat Martine bijwoonde, aangedreven door nostalgie en dankbaarheid jegens haar alma mater. Haar onderwijsloopbaan begon in de vrije basisschool Sint-Vincentius in Bissegem, maar haar adolescentie werd gevormd door de invloed van Kortrijk, een tijdperk dat ze nooit vergat.

Herinneringen van een Mentor

De band tussen Martine en Frans Destoop, haar voormalige leraar Nederlands, overstijgt het Grieks-Latijnse schooltijdperk. Frans onthult dat hun paden zich opnieuw kruisten op de redactie van de toenmalige BRT in de jaren zeventig. Martine’s enthousiasme voor journalistiek kwam tot bloei en leidde haar naar de redactie van het BRT-nieuws, waar ze opnieuw met haar oud-leraar samenwerkte.

Een Icoon Gevormd

De jaren zagen Martine uitgroeien tot een geliefd icoon van de nationale omroep, met haar ongeëvenaarde beheersing van de Nederlandse taal en haar authentieke benadering van het publiek. Het waren deze eigenschappen die haar oud-leraar zich nog herinnert van haar schooltijd.

Het Lyceum Eert

Franceska Verhenne, de huidige directeur van het Rhizo Lyceum Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen, spreekt met genegenheid over Martine’s recente bezoek aan de schoolreünie. Haar eenvoud, haar weigering om in de schijnwerpers te staan, en haar nalatenschap – een geborduurd blauw-wit geruit schooluniform, een relikwie uit de jaren zeventig – wordt gekoesterd door de school.

Een Laatste Eerbetoon

Het stadsbestuur van Kortrijk heeft besloten haar te eren met een rouwbetuiging op de VRT-website. Hoewel ze enkele jaren geleden het ereburgerschap weigerde, wordt er overwogen om een straat naar haar te vernoemen – een symbolische knipoog naar haar onuitwisbare invloed op de stad en haar mensen.

( Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be )

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *