
Een dorp geraakt de kluts kwijt
In het landelijke Oostkerke heerst stilaan een gevoel van verbetenheid. Wat begon als een reeks noodzakelijke nutswerken is in de ogen van vele inwoners ontspoord tot een bron van dagelijkse ergernis, onzekerheid en frustratie. Aanvankelijk werd hen een duidelijk stappenplan voorgelegd, bedoeld om de hinder tot een minimum te beperken. In de praktijk blijkt daarvan weinig overeind gebleven.
Parkeerdruk zonder uitweg
Tijdens de eerste fase van de werkzaamheden verdwenen heel wat parkeerplaatsen. De stad liet weten dat het Veerleplein als tijdelijk alternatief zou kunnen dienen. Die suggestie bleek echter ijdel. Het pleintje, geklasseerd en dus beschermd, werd al snel uitgesloten van elke parkeermogelijkheid. Een ander voorstel volgde niet. Wat resteert, is een straatbeeld waar bewoners hun voertuigen noodgedwongen in de berm parkeren, of ver moeten stappen naar een vrije plek. De situatie dreigt straks nog te verergeren, nu de zware rioleringswerken voor het najaar gepland staan.
Volgens de bewoners is de stad te terughoudend met het uitwerken van tijdelijke oplossingen. En vooral: het gevoel leeft dat er beslissingen worden genomen zonder overleg of nuance. Een van die beslissingen die op onbegrip stuit, is het voorgestelde eenzijdige parkeerverbod in de Oostkerkestraat.
Verkeersmaatregel op maat van twee bussen
De motivatie voor het parkeerverbod is de vermeende moeilijkheid voor bussen van De Lijn om elkaar te kruisen in de smalle Oostkerkestraat. Op een schooldag rijden er veertien bussen door Oostkerke. In de vakantie zakt dat cijfer naar negen. Tijdens het weekend komt er geen enkele bus. De kans op een ontmoeting tussen twee voertuigen van De Lijn is dus beperkt, en wanneer het toch gebeurt, moet er gewoon even gewacht worden. Net zoals in talloze andere straten van Diksmuide, waaronder de Stationsstraat, waar gelijkaardige omstandigheden heersen zonder parkeerverbod.
Bloembakken in de weg
Langs de Lettenburgstraat werden enkele bloembakken neergezet in een poging de snelheid te temperen. Maar volgens bewoners zijn deze constructies eerder hinderlijk dan nuttig. Vooral landbouwvoertuigen, die breed en zwaar zijn, hebben moeite om zich ertussen te manoeuvreren. Bovendien blijken de bloembakken er te zijn gekomen op vraag van slechts één bewoner. Een structurele oplossing voor de snelheidsproblematiek wordt dringend gevraagd, en het idee van trajectcontrole krijgt daarbij steeds meer bijval.
Wat zegt de stad?
Schepen Kurt Vanlerberghe reageerde op de drie voornaamste verzuchtingen:
Over de geplande wijziging in de Oostkerkestraat is hij minder toegeeflijk:
En wat met de bloembakken?
Onzekerheid blijft hangen
De antwoorden geven voorlopig weinig zekerheid aan de inwoners. Veel hangt af van hoe de komende maanden worden aangepakt. Oostkerke vraagt niet om meer dan wat rechtlijnigheid, betrokkenheid en logica in de besluitvorming. In het dorpsleven, waar buren elkaar nog bij naam kennen en elke parkeerplaats telt, betekent elke beleidskeuze méér dan een administratieve ingreep.
Het is nu aan het stadsbestuur om te bewijzen dat ook een klein dorp recht heeft op een doordachte en respectvolle aanpak.
( Tekst Serge Jansen van www.westnieuws.be )