Filou Oostende zet Kortrijk verder onder druk met tweede zege: 98-91 
Zandkunst aan de zijlijn: een tijdelijke adempauze voor het Zandsculpturenfestival 
Middelkerke houdt het achterland vrij: geen versoepeling windmolenverbod 
Onrust in de tuinen van de Grauwe Broedersstraat
Donderdag 24 april, iets na het middaguur. De rust van de Grauwe Broedersstraat wordt bruusk verstoord door een man die zonder duidelijke reden door verschillende achtertuinen trekt. In zijn hand draagt hij een handzaag, wat de bezorgdheid van buurtbewoners aanwakkert. Verschillende telefoontjes bereiken kort na elkaar de lokale politiepost.
De man, een vijftiger uit de regio, is geen onbekende voor de ordediensten. Hij wordt al jaren in verband gebracht met druggebruik en eerder grensoverschrijdend gedrag. Dat hij opnieuw betrokken is bij een incident, bevestigt het fragiele karakter van zijn mentale en fysieke toestand, mede aangetast door langdurige verslaving.
Van confrontatie naar vaart
De oproep naar de politie lokt snel reactie uit. Twee patrouillewagens spoeden zich naar de locatie. Bij aankomst treft men de man nog steeds in het vizier. In plaats van zich te laten aanspreken of begeleiden, kiest hij voor een drastische uitweg. Hij zet het op een lopen richting het water langs de Vaartstraat.
Wat daarna volgt, tart de verbeelding. Op het moment dat de agenten hem proberen in te sluiten, kiest hij ervoor om de vaart in te springen. Het koude water lijkt hem even te onttrekken aan de greep van de wet, maar niet aan die van de realiteit. De politie blijft op de oever aanwezig en weet de man uiteindelijk te overtuigen zich uit het water te hijsen. Daar wordt hij geboeid en overgedragen aan de hulpdiensten.
Drugsproblematiek opnieuw op scherp gesteld
Het voorval komt op een bijzonder pijnlijk moment. Slechts twee dagen eerder kaartte Marc Riviere, gemeenteraadslid voor Vlaams Belang, in de gemeenteraad de groeiende onveiligheid aan als gevolg van drugsgebruik en de impact daarvan op de leefbaarheid in Diksmuide. Zijn tussenkomst riep op tot meer toezicht, preventie én aanpak van gekende gebruikers die herhaaldelijk de grens overschrijden.
Deze interventie lijkt nu een ongewild voorspellende waarde te hebben gekregen. Dat een drugsincident zich zo snel daarna voordoet, en bovendien met een risicovol verloop voor zowel de betrokkene als de hulpdiensten, onderstreept de ernst van het dossier.
Kendbare verhalen achter verslaving
Volgens buurtbewoners en lokale hulpverleners is de man al jaren aan het worstelen met zijn afhankelijkheid. Meerdere pogingen tot begeleiding en opvang strandden eerder op terugval of op een gebrek aan langdurige opvolging. Zijn naam is gekend in politiedossiers, maar ook in medische en sociale kringen.
De vraag rijst wat een gepaste aanpak kan zijn voor mensen die niet alleen zichzelf, maar ook hun omgeving tot het uiterste drijven. Wanneer vrijwilligheid faalt en de publieke veiligheid in het gedrang komt, wordt de roep om dwingender maatregelen luider. Tegelijk blijft de roep om menselijkheid en structurele zorg luid klinken, een balans die beleidsmakers blijft uitdagen.
Beleidskeuzes onder druk
Het incident brengt de beleidslijn van de stad opnieuw onder het vergrootglas. Wat zijn de instrumenten waarover het stadsbestuur beschikt? Hoeveel ruimte is er voor preventie tegenover repressie? En wat met de samenwerking tussen politie, OCMW, geestelijke gezondheidszorg en lokale woonactoren?
In de nasleep van het voorval klinkt opnieuw de vraag om beter beleid én betere begeleiding. Het voorval van donderdag was misschien geen rechtstreeks geweldsdelict, maar het zette wel mensen op scherp. En vooral: het was opnieuw vermijdbaar, volgens sommigen.
