De weerklank van ongehoorde schoonheid

Edvard Munch

1 april 2024, uit de collectie vertalingen van Germain Droogenbroodt

In de wereld waar de constante drang naar consumptie en het najagen van een oppervlakkige glans overheersen, brengt een gedicht een verademing. “Verkeerde weg”, vertaald door Germain Droogenbroodt en oorspronkelijk geschreven door Manolis (Emmanuel Aligizakis) uit Kreta, 1947, is een literaire parel die ontsnapt aan de greep van het materialisme om de essentie van het bestaan te bevragen.

Tussen de regels door

Het gedicht opent met een kritische blik op de hedendaagse maatschappij, waar men wordt verleid tot het kopen van onnodige goederen en het consumeren van cultuur die niet verrijkt. Deze zinnen weerspiegelen een dieper onbehagen over hoe ver we verwijderd zijn geraakt van de eenvoudige, doch fundamentele geneugten van het leven.

“Wanneer zal je luisteren naar het gefluister van de bloemen?” vraagt de dichter, een vraag die niet alleen retorisch van aard is maar ook uitnodigt tot introspectie. Het is een oproep om terug te keren naar een staat waarin de schoonheid van de natuur en de eenvoudige vreugden van het leven worden gewaardeerd boven het materiële.

Een oproep tot authenticiteit

Verder bekritiseert het gedicht de druk om zich te conformeren aan de normen van de samenleving – om “hun gelijke te zijn” door het overnemen van een “oppervlakkige glans”. Deze regels suggereren dat in de poging om bij de massa te horen, men het risico loopt zijn eigenheid en logica te verliezen. Het gedicht nodigt de lezer uit om na te denken over authenticiteit en de moed om af te wijken van de massa.

Terug naar de kern

Het slot van het gedicht, “Zou je niet eerder luisteren naar het kwinkeleren van de vink?”, is een metafoor voor de innerlijke stem die vaak genegeerd wordt te midden van het lawaai van de samenleving. Het is een pleidooi voor het vinden van schoonheid in het alledaagse en het erkennen van de waarde in wat natuurlijk en ongecompliceerd is.

Verkeerde weg

Ze verkopen goederen die je niet nodig hebt
maar je koopt ze
ze zingen kakofonieën waarvan je niet houdt
maar je luistert er naar

Wanneer zal je luisteren
naar het gefluister van de bloemen?

Ze dringen jou hun oppervlakkige glans op
die je graag van hen zou overnemen
om hun gelijke te zijn

Ze nemen van je hersenen alle logica af
en je gelooft dat je er beter van wordt
als je hen na-aapt

Zou je niet eerder luisteren
naar het kwinkeleren van de vink?

Manolis (Emmanuel Aligizakis), Kreta, 1947

Vertaling: Germain Droogenbroodt

Uit: Nostos and Algos,
Ekstasis Editions Canada  Ltd.,
Victoria, Canada

Auteurs tekst: Andy Vermaut +32499357495 en Serge Jansen +32468334833 van www.westnieuws.be email: contact@westnieuws.be